Orbit

In Vlaanderen, België en Europa is het volwaardig samenspel tussen mensen met verschillende culturele en levensbeschouwelijke achtergrond nog niet gerealiseerd. Verschillende samenlevingsbarometers geven aan dat racisme en discriminatie behoren tot de alledaagse ervaring. Volgens bepaalde bronnen vertoont Vlaanderen kenmerken van een gesegregeerde maatschappij. Anderen wijzen er op dat we stappen vooruit zetten in de interculturele samenlevingsopbouw.

Vast staat dat de contactarmoede tussen mensen van verschillende origine of levensbeschouwing erg groot is. De participatie van mensen met een immigratiegeschiedenis aan diverse maatschappelijke instellingen scoort laag. En er gaat geen week voorbij of ergens wordt een nieuwe discussie gestart over de grenzen die moeten gesteld worden aan een vrije culturele of levenbeschouwelijke expressie in de openbare ruimte. Ondertussen laat de Vlaamse overheid het integratiebeleid balanceren van een open multiculturele benadering in de richting van een veeleisender kader van kennis van de Nederlandse taal en aanpassing aan welomschreven (regionale) waarden en normen.

Naast dit interculturele en interlevensbeschouwelijke debat – dat zowel mensen mét als zonder migratiegeschiedenis bezighoudt - is er ook het immigratievraagstuk. Na zestig jaar wordt immigratie in Vlaanderen nog steeds ervaren als een dramatisch gegeven dat onze regio overkomt. Het immigratievraagstuk wordt meestal gelezen door de bril van het berekend binnenlands belang en gezien als een kwestie van grens- en grondgebiedbewaking. Dat immigratie oorzaken heeft en een aanpak verdient komt nauwelijks aan bod. Dat die oorzaken en zij die immigreerden ons daarover iets te vertellen en te leren hebben wordt door weinigen onderschreven.

Bron: http://www.kms.be/