Maar eigenlijk is Martin Luther King meer dan dat. Hij is één van de weinigen die opkwam voor de rechten van Amerikaanse zwarten. Vooral in zijn tijd was het nog heel gewoon dat zwarten (vooral in Zuid-Amerika) erg werden gediscrimineerd of minder rechten hadden. Zo waren er bijvoorbeeld zwarte scholen, zwarten mochten wel naar blanke scholen, maar werden daar zo gediscrimineerd en uitgescholden, dat ze het niet meer uithielden en uit zichzelf naar een zwarte school gingen.
Op 15-jarige leeftijd kwam Martin erachter dat apartheid iets vreselijk was. Toen hij een speechwedstrijd gewonnen had, zat hij met zijn vader in de bus terug naar huis. Toen er 2 blanke mannen binnen kwamen, moesten zijn opstaan om plaats te maken voor de 2 heren. Martin was zo stomverbaasd, maar nijdig tegelijk, dat hij meteen die avond een speech schreef over apartheid. Later werd deze speech basismateriaal voor zijn belangrijkste speech in Washington, 28 augustus, 1963…
Rosa Parks |
In 1963 gaat Martin Luther King naar Washington om een preek te houden. Hij deed dit naar aanleiding van de gebeurtenissen die eerder gebeurd waren. Het begon allemaal met Rosa Parks. Zij wilde in 1955 haar plaats in de bus niet afstaan en werd hierdoor opgepakt. Er werd een bus boycot georganiseerd, Martin Luther King deed hier ook aan mee en werd net zoals de andere opgepakt. Hij kreeg 1 jaar cel straf. Toen hij weer vrij kwam schreef hij een boek hierover en zwoor hij dat hij wat aan de rassenscheiding ging doen.
De boycot zou eerst maar 24 uur duren, maar duurde naderhand wel meer dan een jaar. De negers zouden net zolang staken tot het doel was behaald: vervoer moet voor blanken en negers gelijk zijn.
Door al deze acties en de andere die nog zouden volgen werd Martin Luther King wereldberoemd. Honderden kranten en tijdschriften besteedden aandacht aan hem. De ogen van duizenden blanken werden geopend voor de waarheid, die zo lang was weggeweest.
Martin Luther King wilde nu een reusachtige actie houden: Een mars naar Washington, waar hij zo’n 25.000 mensen zou toespreken. Toen hij daar aankwam bleken het er 500.000 te zijn. Het was daar waar hij zijn beroemde toespraak ‘I have a dream’ uitsprak.
Op 4 april 1968 loste een blanke het fatale geweerschot. Nog dezelfde dag had Martin Luther King een toespraak in Memphis gehouden. Daar zei hij: "Er wordt gesproken over bedreiging van onze zieke blanke broeders. Ik wil graag nog lang leven maar ik ben daar niet echt bezorgd om. Ik ben eigenlijk nergens bezorgd om."
Hij werd op 9 april 1968 begraven in Atlanta. Hij had net zo’n begrafenis als een slaaf in vroegere tijden. Twee ezels trokken een kar met daarin de doodskist. Ongeveer 150.000 mensen, waarvan grotendeels blanken waren, trokken mee met de rouwstoet… Zijn inzet tegen de rassenscheiding in de VS is iets waar veel mensen naar opkijken en waar veel mensen een voorbeeld aan mogen nemen vind ik. Hij vindt gelijkwaardigheid belangrijk en zijn droom wil hij overbrengen naar de wereld. M.L. King doet me denken aan Malala Yousafzai. Malala Yousafzai, dochter van een leraar, is bekend geworden vanwege haar strijd voor meisjes om naar school te mogen. In 2009 verwierf ze op elfjarige leeftijd bekendheid toen ze een weblog bijhield op de website van de BBC. In de vorm van een dagboek schreef ze over de gewelddadigheden van de Taliban in de Swatvallei, waar sinds de machtsovername door de Taliban in 2007 meisjes worden uitgesloten van school en ook veel andere mensenrechten worden geschonden.
Terwijl ze op 9 oktober 2012 in de bus terugkeerde van school, pleegde een Talibanstrijder een doelgerichte aanslag op haar, waarbij ze zwaargewond raakte door een kogel in haar hoofd en haar hals.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten