Lijden en de dood in andere culturen

Veel culturen hebben verschilende rituelen in het omgaan met de dood.

Hindoeïsme: voor hindoes is lijden de uitwerking van het karma, de levenswijze van de mens. Het lijden is een gevolg van een verkeerde levenswijze in dit of het vorige leven. De verlossing van het lijden zal komen door meditatie en door je plicht te doen tegenover je eigen klasse of bevolkingsgroep.

Boeddhisme: voor boeddhisten zijn er vier edele waarheden: alles is lijden, de oorzaak van dit lijden is de begeerte, de oplossing van het lijden is het uitschakelen van de begeerte en dit kan je doen door het achtvoudige pad te volgen. Het achtvoudige pad houdt in: het juiste spreken, het juiste handelen, het juist leven, het juiste streven, het juiste geloof, de juiste concentratie, het juiste bewustzijn en het juiste denken.

Jodendom:voor joden is lijden een straf, absurd maar ook opvoedend. De oorzaak van het lijden is de zonde, een onbekende beproeving. Joden moeten verzet, onderwerping en solidariteit vertonen ten opzichte van leed en God zal daarbij de straffende zijn, maar ook oproepen tot bevrijding. Hij zal liefdevol zijn en troost bieden.

Christendom: bij christenen is lijden absurd, onzinnig. Gods liefde is sterker dan het lijden. De oorzaak van het lijden is de vrije keuze van de mens of het is onverklaarbaar of gewoon deel van onze wereld. Christenen moeten solidair zijn met de lijdende mensen en God is daarbij een bron van hoop, kracht en steun.

Islam: lijden heeft een plaats in Gods plan. Gods wil, de zonde en onverklaarbare dingen zijn de oorzaak van het lijden. Om het lijden te doen verdwijnen moet je geduldig zijn en je onderwerpen aan Allah's wil. God zal hierbij de Heer van leven en dood zijn.

Is het goed als ik doodga ?

” Is het goed als ik dood ga? is een inspirerend boek voor de terminaal zieke die de diagnose kanker heeft gekregen en iedereen die zorg draagt voor een terminaal zieke. Het laatste levensjaar van mijn moeder, die in 2009 overleed aan longkanker, heb ik intensief meegemaakt. Deze intense ervaring, tesamen met mijn achtergrond heeft geleid tot dit, in verhaalvorm geschreven, boek. Het boek biedt tevens praktische handvatten voor de terminaal zieke en zijn omgeving om de laatste levensfase zo volledig mogelijk te leven. “

Nina José Verhoeven, de oprichtster van Leven en Loslaten. Haar eerste boek “Is het goed als ik doodga?” is in maart 2014 gepubliceerd.

Ontroerend: Anne

Anne, een 28-jarige vrouw kreeg onlangs de diagnose 'varium carcinoom'. Helaas haalde chemo niet uit waardoor Anne besloot te stoppen met de chemo en vollop te genieten van haar laatste momenten. De ziekte heeft Anne verandert, de ziekte, het geloof heeft haar eigenlijk raar maar waar, bepaalde krachten, God maakt haar sterker en zonder hem had ze de hoop al lang opgegeven.

Anne is niet bang voor het sterven, maar wel voor de weg er naar toe. Het feit dat ze het op het einde niet meer in de hand zal hebben, niet meer kunnen zeggen wat ze zal willen zeggen. 

Een beklijvende video van Anne. Een gelovig persoon, die haar afscheidslied zelf geschreven heeft. Van een sterke vrouw  gesproken...

http://www.checkpointtv.be/v/anne/

Ik hoop dat mensen mij herinner van mijn stomme stoten, mijn humor, mijne lach. En over hoe ik in het leven sta en probeer ne goede mens te zijn. 

Filmtip: Trois Couleurs: Bleu

Het eerste deel van Kieślowski's trilogie naar de kleuren van de Franse vlag en de leuzen van de Franse revolutie buigt zich over het thema vrijheid. Dat is de vrijheid van Julie (Juliette Binoche), als de rest van haar gezin omkomt bij een auto ongeluk. Vastbesloten het verleden uit te bannen, verhuist ze naar een nieuw bestaan. Zo makkelijk gaat dat echter niet. Haar man was componist en werkte aan een Europese hymne. De klanken van dit werk blijven weerklinken. Zijn assistent probeert Julie over te halen het project samen te voltooien. Eens te meer wordt zij door het verleden ingehaald als ze ontdekt dat haar echtgenoot een minnares had. Julie zal moeten accepteren dat de absolute vrijheid een loos streven is.

Letterlijk in één klap je meest dierbaren verliezen; het lijkt me het meest afschuwelijke dat er is. Ik heb met kippenvel op mijn armen zitten toekijken hoe Julie dit probeert te verwerken. Ze laat nauwelijks een traan, probeert te overleven door alles achter te laten.

Op zich niet onbegrijpelijk dat mensen dit ervaren als gevoelloos, maar persoonlijk zag ik een vrouw die het van binnen uitschreeuwt en juist zo overweldigd wordt door verdriet dat ze niet anders kan dan alles en iedereen op afstand te houden om zich niet volledig in haar pijn te verliezen. De klap waarmee ze de piano dicht laat vallen, de wanhopige verbetenheid waarmee ze een lollie,die ze nog in haar tas vindt, opeet, haar handen die ze tijdens het lopen tot bloedens toe openhaalt aan een ruwe muur; ze lijdt in stilte, maar dat ze vreselijk lijdt is wel duidelijk.

Voor mij een behoorlijk indrukwekkende film.

Filmtip: The Broken Circle Breakdown

Het lied dat naar de sterren reikt... 

Hij is een banjospeler in een bluegrass-band, zij een tattooartieste. Wanneer ze elkaar ontmoeten, is het liefde op het eerste gezicht, ondanks de vele verschillen. Zo is hij bijvoorbeeld atheïst, zij gelovig. Hij praat steeds, terwijl zij luistert. Samen krijgen ze een dochter die ze Maybelle noemen. Wanneer zij ernstig ziek wordt en later ook sterft, wordt hun liefde op de proef gesteld. Zal de liefde overwinnen?

Atheïsme versus geloof? (Mens en zingeving)
Didier is een atheïst. Elise daarentegen, is gelovig. Zij wil, ook na de dood van haar dochtertje, haar geloof niet laten vallen.
God en het lijden. (Mens en lijden)
Didier en Elisa gaan allebei op hun eigen manier om met de dood van hun dochtertje. Zijn er betere manieren voor het omgaan met lijden dan andere? Kan geloof helpen in de omgang met het lijden? Welke rol speelt God hierin? Is er leven na de dood? Will the circle be unbroken? Volgens Didier is er geen leven na de dood. Elise daarentegen, gelooft hier wel in.

Filmtip: tot altijd

Dit is het verhaal van Mario Verstraeten en zijn strijd voor euthanasie. Toch draait de film vooral om

vriendschap. We bekijken het leven van Mario vooral door de ogen van zijn vrienden, waarbij de meeste aandacht wordt besteed aan zijn beste vriend Thomas. We zien Mario in zijn rebelse jaren opgroeien met een stel vrienden waarmee hij volledig mee uit zijn dak gaat. Zijn leven, en dat van zijn vrienden, vliegt letterlijk voorbij.

Alles lijkt nog steeds ‘çava’, tot hij bij zijn vriend Thomas (dokter) op controle komt omdat zijn zicht het niet goed meer doet. Thomas is diegene die het eerst vermoedt, en later ook als eerste te weten komt, dat Mario aan MS lijdt. De sfeer in de film slaat op dat moment volledig om en het leven van Mario, dat eerst zo vlot en vrolijk was, lijkt zich vanaf dat moment enkel vooruit te slepen. Hij vraagt zich hardop af waar hij dat aan verdiend heeft, dat ‘klotelichaam’ en spreekt al snel van een ‘waardig sterven’. Thomas, die er als dokter alles voor doet om een mens in leven te houden, probeert hem dit idee uit het hoofd te praten, maar Mario lijkt vasthoudend. Zijn vrienden, die hem in alles steunen, begrijpen langzaam allemaal waarom hij van hen verwacht dat ze ook hierin achter hem staan. Thomas vindt dit het moeilijkst. Wanneer de euthanasiewet wordt goedgekeurd, weet iedereen hoe laat het is.

Het onderwerp van de film blijft heel gevoelig en open voor veel discussies. Hiervoor werd ook ruimte gelaten in deze film. Op een bepaald moment zien we hoe Mario en Thomas tussen een heleboel MS-patiënten staan die dagelijks trainen en hun uiterste best doen om verder te leven. Ze krijgen hulp, maar uiteindelijk zijn ze ook hulpeloos. Mario wordt op dat moment bang van zijn toekomst. Later in de film vraagt Thomas zich hardop af tegen de katholieke vader van Mario of ‘levens rekken’ niet even erg is als ‘levens afnemen’. Als arts staat hij hiervoor op een heel moeilijke plaats. Eén van zijn andere patiënten zien we tijdens de film langzaam aftakelen en een ‘plant’ worden. We zien hoe het personage van Thomas volhoudt om mensen in leven te houden, maar tegelijkertijd steeds meer begrijpt dat het soms een zinloze kant op gaat.

Het verhaal van de film legt zich neer bij Mario’s keuze, maar ook bij het feit dat we er moeten zijn voor elkaar, zolang dat kan. Wat zou je dan voor je vriend doen als hij jou vraagt hem helpen te sterven? Het blijft een moeilijk onderwerp.

Filmtip: ADEM

Adem vertelt het aangrijpende verhaal van de adolescent Tom. In het ziekenhuis kruist Tom het pad van de opschepperige Xavier die net als hij aan muco lijdt. De twee kerels onderhouden een moeizame vriendschap tot het ogenblik dat ze allebei een longtransplantatie nodig hebben om te overleven. De kans dat er een donor zal zijn voor hen allebei, is erg klein…

Filmtip: Jagten

In het begin lijkt Lucas, de nieuwe kleuterleider, niet eens te beseffen welke ramp hem zonet heeft getroffen. De klap komt zó hard aan, zó onverwachts, zó doeltreffend, dat hij alleen maar stomverwonderd voor zich uit kan kijken, alsof hij de zee zonet in brand heeft zien vliegen. Een pedofiel? Hij? Hoe, wat, waar, wanneer?

Zelf hebben we Lucas in de openingsscènes leren kennen als een fijne, evenwichtige, en beheerste kerel: de implosie van zijn huwelijk zindert innerlijk misschien nog wel na, maar de kleutertjes dragen hem op handen, zijn vrienden zijn enorm op hem gesteld, en de knappe keukenmeid heeft zelfs een oogje op hem.

En plotsklaps slaat de bliksem in - een vijfjarige peuter beweert dat ze zijn piemel heeft gezien, en ‘dat die piemel in de lucht stak als een pik’. En zonder ook maar één seconde echt greep te krijgen op wat er aan de hand is, wordt Lucas de speelbal van oncontroleerbare krachten die genadeloos op hem inhakken.

Een inderhaast opgebelde kinderpsychiater legt de peuter tijdens een twijfelachtige ondervraging op een heel subtiele manier de woorden in de mond; tijdens het oudercontact spreekt de schooldirectrice klakkeloos over ‘meerdere kinderen die zijn blootgesteld aan ongepaste gedragingen’; en de vaders en de moeders, die de raad meekrijgen om alert te blijven voor de signalen van hun kinderen, zien ineens overal symptomen van seksueel misbruik opduiken.

En gaandeweg - als in een gruwelijk, niet te stoppen sneeuwbaleffect - keert het hele stadje zich tegen Lucas - alleen wij, de machteloze toeschouwers, weten van in het prille begin met absolute zekerheid dat de arme man zo onschuldig is als een lammetje.

Een film die ik al twee maal gekeken heb. Zeker een aanrader!

Filmtip: Amour

Filosofen zeiden het: dat we in het aangezicht van de dood pas echt het leven kennen. 

Het begint bij het einde. De deur van een Parijs appartement wordt door de brandweer opengebroken. Een dode vrouw ligt heel alleen in bed.Dan een sprong in de tijd. Terug. Een blik in een concertzaal. Vanuit onze positie in de bioscoopzaal is het alsof we 'terugkijken' naar dat roezemoezende publiek. En naar die twee mensen, dat oudere echtpaar dat daar stil en onbeweeglijk in het midden zit.

Amour gaat over dat oudere echtpaar. Een man en een vrouw. En wat er gebeurt als een van hen ziek wordt. Echt ziek. En de muren van de wereld de muren van hun appartement worden en hen steeds verder insluiten. Tot een slaapkamer. Tot een blik. De ogen van een stervende.
Amour gaat over sterven, een hele film lang. Over zorg. Want wat is zorg? Hoever gaat zorg? Er zijn steeds meer mensen die zorg nodig hebben. En dat is vaak een kwestie van geld. Maar dit echtpaar heeft geld genoeg. Geld is geen kwestie. Dus is de vraag naar zorg, en naar de grenzen van zorg, en daarmee naar die van een menswaardig bestaan in Amour vooral een morele vraag, geen praktische.

 Een meesterwerk in de vorm van een traan.

Regina Spektor - Laughing With

Dit is een humoristisch lied over het feit dat niemand ooit lacht naar God wanneer ze in moeilijke tijden verkeren.

No one laughs at God on the day they realize
That the last sight they'll ever see is a pair of hateful eyes
No one's laughing at God when they're saying their goodbyes

But God can be funny
At a cocktail party while listening to a good God-themed joke or...
Or when the crazies say he hates us
And they get so red in the head
You think that they're about to choke

Orbit

In Vlaanderen, België en Europa is het volwaardig samenspel tussen mensen met verschillende culturele en levensbeschouwelijke achtergrond nog niet gerealiseerd. Verschillende samenlevingsbarometers geven aan dat racisme en discriminatie behoren tot de alledaagse ervaring. Volgens bepaalde bronnen vertoont Vlaanderen kenmerken van een gesegregeerde maatschappij. Anderen wijzen er op dat we stappen vooruit zetten in de interculturele samenlevingsopbouw.

Vast staat dat de contactarmoede tussen mensen van verschillende origine of levensbeschouwing erg groot is. De participatie van mensen met een immigratiegeschiedenis aan diverse maatschappelijke instellingen scoort laag. En er gaat geen week voorbij of ergens wordt een nieuwe discussie gestart over de grenzen die moeten gesteld worden aan een vrije culturele of levenbeschouwelijke expressie in de openbare ruimte. Ondertussen laat de Vlaamse overheid het integratiebeleid balanceren van een open multiculturele benadering in de richting van een veeleisender kader van kennis van de Nederlandse taal en aanpassing aan welomschreven (regionale) waarden en normen.

Naast dit interculturele en interlevensbeschouwelijke debat – dat zowel mensen mét als zonder migratiegeschiedenis bezighoudt - is er ook het immigratievraagstuk. Na zestig jaar wordt immigratie in Vlaanderen nog steeds ervaren als een dramatisch gegeven dat onze regio overkomt. Het immigratievraagstuk wordt meestal gelezen door de bril van het berekend binnenlands belang en gezien als een kwestie van grens- en grondgebiedbewaking. Dat immigratie oorzaken heeft en een aanpak verdient komt nauwelijks aan bod. Dat die oorzaken en zij die immigreerden ons daarover iets te vertellen en te leren hebben wordt door weinigen onderschreven.

Bron: http://www.kms.be/ 

Bond zonder naam

Komen deze spreuken je bekend voor? Wel dit zijn spreuken van Bond zonder Naam. Een onafhankelijke beweging met één groot doel; het beste in mensen versterken. Bond zonder Naam biedt hulp in problematische samenlevingssituaties. Ze motiveren ook individuen en groepen om het heft terug in handen te nemen. Eigenlijk kan je Bond zonder Naam vooral kennen van hun spreuken, deze zijn hun visitekaartje. Ze verzenden er jaarlijks zo'n 8 miljoen in Vlaanderen.

Een heel leuk idee vind ik zelf. Geef nu toe, dit tovert wel een glimlach op je gezicht, niet?

Opgroeien in verbondenheid

In de les hebben we rond het puntje 'opgroeien in verbondenheid' gewerkt met de omgevingscirkels van Anouk Depuydt. Anouk geeft 5 levensdomeinen aan waarop die verbondenheid gestalte kan krijgen. Ze heeft als doel de me,se, terug verbinden met zichzelf, een anders mens of mensen dichtbij, materiële zaken, de sociale omgeving dus de samenleving en de natuurlijke omgeving.

Verbondenheid met zichzelf
We zoeken verbinding met onszelf, onze gevoelens en verlangens en onze gedachten. Mensen moeten leren zich goed te voelen in hun vel en zichzelf te aanvaarden met hun mogelijkheden en beperkingen.

Verbondenheid met andere(n)
Tussen mensen die elkaar ontmoeten is er altijd contact. Als dat contact goed is, komt er verbinding tot stand; echt luisteren, respect voor elkaar opbrengen, aandacht hebben voor wensen en behoeften van de ander.

Verbondenheid met het materiële 
Mensen kunnen ook gebonden zijn met het materiële. Wanneer ze iets beter leren kennen, groeit ook de verantwoordelijkheid en de zorg ervoor.

Verbondenheid met de groep/samenleving/cultuur
Mensen maken deel uit van een grotere samenleving. Ieder mens verdient respect. Iedereen heeft mogelijkheden en kwaliteiten en dient in zijn eigenheid te worden gewaardeerd.

Verbondenheid met het levensgeheel/ de natuur
De mens is onderdeel van een groter geheel. Eigenlijk komen hier dus alle 4 de verbondenheden samen. In deze cirkel van verbondenheid horen ook religieuze of andere levensbeschouwingen thuis.

Ik geloof wel dat dit je kan helpen om respect en begrip op te brengen. Maar toch denk ik dat je je niet bij elke cirkel even veel verbonden zal voelen. Ik denk dus dat dit eerder persoonlijk is. De ene persoon zal zich meer verbonden voelen met de andere, dan de andere persoon. Ik denk ook dat het niet altijd mogelijk is om verbonden te zijn met alle dimensies.

Martin Luther King

Martin Luther King staat vooral bekend om zijn beroemde speech ‘I have a dream’.
Maar eigenlijk is Martin Luther King meer dan dat. Hij is één van de weinigen die opkwam voor de rechten van Amerikaanse zwarten. Vooral in zijn tijd was het nog heel gewoon dat zwarten (vooral in Zuid-Amerika) erg werden gediscrimineerd of minder rechten hadden. Zo waren er bijvoorbeeld zwarte scholen, zwarten mochten wel naar blanke scholen, maar werden daar zo gediscrimineerd en uitgescholden, dat ze het niet meer uithielden en uit zichzelf naar een zwarte school gingen.

Op 15-jarige leeftijd kwam Martin erachter dat apartheid iets vreselijk was. Toen hij een speechwedstrijd gewonnen had, zat hij met zijn vader in de bus terug naar huis. Toen er 2 blanke mannen binnen kwamen, moesten zijn opstaan om plaats te maken voor de 2 heren. Martin was zo stomverbaasd, maar nijdig tegelijk, dat hij meteen die avond een speech schreef over apartheid. Later werd deze speech basismateriaal voor zijn belangrijkste speech in Washington, 28 augustus, 1963…

Rosa Parks

In 1963 gaat Martin Luther King naar Washington om een preek te houden. Hij deed dit naar aanleiding van de gebeurtenissen die eerder gebeurd waren. Het begon allemaal met Rosa Parks. Zij wilde in 1955 haar plaats in de bus niet afstaan en werd hierdoor opgepakt. Er werd een bus boycot georganiseerd, Martin Luther King deed hier ook aan mee en werd net zoals de andere opgepakt. Hij kreeg 1 jaar cel straf. Toen hij weer vrij kwam schreef hij een boek hierover en zwoor hij dat hij wat aan de rassenscheiding ging doen.
De boycot zou eerst maar 24 uur duren, maar duurde naderhand wel meer dan een jaar. De negers zouden net zolang staken tot het doel was behaald: vervoer moet voor blanken en negers gelijk zijn.

Door al deze acties en de andere die nog zouden volgen werd Martin Luther King wereldberoemd. Honderden kranten en tijdschriften besteedden aandacht aan hem. De ogen van duizenden blanken werden geopend voor de waarheid, die zo lang was weggeweest.
Martin Luther King wilde nu een reusachtige actie houden: Een mars naar Washington, waar hij zo’n 25.000 mensen zou toespreken. Toen hij daar aankwam bleken het er 500.000 te zijn. Het was daar waar hij zijn beroemde toespraak ‘I have a dream’ uitsprak.

Op 4 april 1968 loste een blanke het fatale geweerschot. Nog dezelfde dag had Martin Luther King een toespraak in Memphis gehouden. Daar zei hij: "Er wordt gesproken over bedreiging van onze zieke blanke broeders. Ik wil graag nog lang leven maar ik ben daar niet echt bezorgd om. Ik ben eigenlijk nergens bezorgd om."

Hij werd op 9 april 1968 begraven in Atlanta. Hij had net zo’n begrafenis als een slaaf in vroegere tijden. Twee ezels trokken een kar met daarin de doodskist. Ongeveer 150.000 mensen, waarvan grotendeels blanken waren, trokken mee met de rouwstoet…

Zijn inzet tegen de rassenscheiding in de VS is iets waar veel mensen naar opkijken en waar veel mensen een voorbeeld aan mogen nemen vind ik. Hij vindt gelijkwaardigheid belangrijk en zijn droom wil hij overbrengen naar de wereld. M.L. King doet me denken aan Malala Yousafzai. Malala Yousafzai, dochter van een leraar, is bekend geworden vanwege haar strijd voor meisjes om naar school te mogen. In 2009 verwierf ze op elfjarige leeftijd bekendheid toen ze een weblog bijhield op de website van de BBC. In de vorm van een dagboek schreef ze over de gewelddadigheden van de Taliban in de Swatvallei, waar sinds de machtsovername door de Taliban in 2007 meisjes worden uitgesloten van school en ook veel andere mensenrechten worden geschonden.

Terwijl ze op 9 oktober 2012 in de bus terugkeerde van school, pleegde een Talibanstrijder een doelgerichte aanslag op haar, waarbij ze zwaargewond raakte door een kogel in haar hoofd en haar hals.

Neerlands hoop - mayonaise

Mayonaise is een lied van de groep 'Neerlands hoop'. Het lied gaat over een vrouw die in een mayonaisefabriek werkt. Ze werkt aan 'de lopende band' en werkt in slechte werkomstandigheden. Ik heb bij het lied een gevoel dat ze zich een nummer voelt. Geen persoon. Ze doet elke dag hetzelfde, potjes mayonaise dichtdraaien, de trein nemen,.. Ik vind het een mooi lied, die het 'fabrieksleven' mooi voorsteld. 

Rijnlands model

Wat?
Het is een economisch systeem dat staat voor solidariteit, voor waardering voor vakmanschap en voor andere waarden dan alleen geld, zoals kwaliteit en geluk.
Daarmee staat het lijnrecht tegenover het Angelsaksische model, waarbij geld vaak de enige maatstaf lijkt te zijn.

Wat is er dan mis met het Angelsaksische model?
Als geld de enige maatstaf is en de aandeelhouder de baas, kunnen andere waarden als het milieu, morele overwegingen, werkplezier, de solidariteit tussen bevolkingsgroepen, duurzaamheid van de onderneming et cetera, gemakkelijk in het geding komen.
Volgens vele is de huidige maatschappij dan ook veroorzaakt door een sterke drang en behoefte naar winst. Daarnaast heeft het in veel landen geleid tot grotere verschillen tussen arm en rijk en tot uitputting van natuurlijke bronnen en milieuproblemen.

Neoliberale organisaties (zie ander blogbericht over P. Verhaeghe!!) 

Veel mensen keren zich af van de neoliberale cultuur omdat ze zich niet meer gewaardeerd voelen als vakman en als mens. Artsen, docenten, verpleegkundigen, politieagenten: ze voelen zich een soort 'ding'.  Er zijn steeds minder plaatsen waar je je nog echt volwaardig kan voelen als werknemer.

Is het Rijnlandse model dan zoveel beter?

In zijn meest ideale vorm misschien wel. Er is in elk geval meer oog voor andere zaken dan geld en de belangen van de aandeelhouder alleen. In het Rijnlands model is iedereen, elke schakel op de werkvloer even belangrijk. Ook de kwaliteit van de geleverde producten, het werkplezier van de medewerkers is belangrijk.

Paul Verhaeghe & het neoliberalisme

Tegenwoordig zitten er in bijna elk klas kinderen met ADHD terwijl op de werkvloer steeds meer mensen met een burn-out kampen.

Volgens Paul Verhaeghe ligt de verklaring hiervoor bij onze samenleving. Volgens hem leven we binnen een neoliberalisme. Het neoliberalisme geeft ons de illusie dat wanneer we hard werken altijd garantie hebben op succes. We faalt in onze maatschappij heeft het dus aan zichzelf te danken.

Zo worden we een concurrent van elkaar en krijgen we het gevoel dat we de greep op ons werk en ons leven verliezen. En dat heeft negatieve gevolgen voor ons, ons sociaal netwerk en eigenlijk ook wel voor de samenleving in het geheel.

Paul Verhaeghe probeert zijn visie op jongeren en onderwijs toe te lichten. Hij staat versteld van het onderwijs " kinderen leren vandaag op school om zichzelf als een onderneming te beschouwen en om manager van zichzelf te worden. Die bedrijfslogica levert problemen op.”

Er is dus een bepaalde norm waar kinderen moeten aan voldoen en vanzelfsprekend voldoen heel wat kinderen daar niet aan. Niet iedereen kan nu eenmaal 'top' en 'succesvol' zijn. Het ene deel geeft toe dat ze zelf en hun kind falen binnen deze norm. Het andere deel zegt dat de oorzaak bij een stoornis ligt. Veel kinderen krijgen dus de stempel 'ADHD'. Die laatste kan je niets verwijten, elke ouder voelt zich verantwoordelijk voor zijn kind en heeft er het beste mee voor.

Binnen het neoliberale model leren kinderen al van jongs af aan om competitief te zijn tegenover andere kinderen. Ze moeten altijd de beste zijn. Ze worden egoïstisch opgevoed en kennen geen solidariteit meer. Maar het probleem is, dat wij als volwassene hen zo gemaakt hebben.

Paul Verhaeghe zou liever het onderwijs dat kinderen klaarstoomt voor de arbeidsmarkt veranderen in een meer algemeen vormend onderwijs. Hij geeft daar de uitleg dat we overtuigd zijn van de noodzaak van top-onderwijs en top-competenties, maar dat er wel dankzij de techniek op de werkvloer hoe langer, hoe minder specifieke kennis en vaardigheden nodig zijn. Zelfs voor hoge functies die vroeger zware scholing vereisten, nemen computers vandaag veel over.

Hij zou kinderen liever ter meer in contact brengen, met kunst, verhalen,... . We hebben een breed gamma aan cultuur, maar we doen er juist niets mee. Hij denk dat er dan meer kinderen liever naar school zullen gaan.

"We zouden tijd kunnen maken om kinderen weer Bildung te geven, om hen in contact te brengen met kunst, met verhalen"

Ik vind dat Paul Verhaeghe op heel wat vlakken echt wel een goed standpunt heeft. Hoe hij onze maatschappij nu ziet, hoe hij ons onderwijs ziet en ook waar en hoe hij verandering wil. Ik kan me echt wel vinden in meer cultuur voor kinderen. Laat kinderen buiten komen, laat ze experimenten, laat ze hun mening geven, en vooral luister naar hen.

Paul Verhaeghe

paulverhaeghe.psychoanalysis.be

Het boek kan ik eigenlijk samenvatten in één zin. Namelijk; "nooit had de Westerse mens het zo goed, en nooit voelde hij zich zo slecht". Het is duidelijk dat wij in 1 van de beste maatschappijen leven , op materiaal vlak, op vlak van onderwijs, etc. Echter vergeten we dat we ons eigenlijk écht gelukkig voelen als we op sociaal vlak in een écht socciaal netwerk leven. We zijn eigenlijk te individualistisch geworden. We moeten het steeds maken tegenover de ander, en dit vernietigt nu juist deze sociale verhoudingen. De oorzaak van psychologische en psychiatrische stoornissen heeft zelfs vaak te maken met de economie. Kijk maar naar burn-out, pesten, schulden , wat steeds vaker en vaker voorkomt. We liggen zélf aan de oorzaak. 

Ik kan me helemaal vinden in zijn standpunt. Vooral dat hij aangeeft dat wij zelf aan de oorzaak liggen vind ik ook. Het is opmerkelijk hoeveel gezinsdrama's er de laatste tijd gebeuren. Soms weet je wel niet de oorzaak, maar toch denk ik dat bijna alles te wijten is aan de hoge prestatiedruk van tegenwoordig. We leven niet meer om te leven, maar we leven om te overleven. We werken, willen steeds meer, moéten steeds meer. Veel mensen kunnen de druk niet meer aan, worden ziek, raken in een depressie of een burn-out, raken in de armoede,.. . Opmerkelijk vind ik wel dat dit nog steeds een taboe is. Er word nauwelijks tijd voor gemaakt of over gesproken. Mensen stellen zich gelukkig voor, waardoor je het eigenlijk nooit kan zien aan iemand dat hij vanbinnen misschien diep verdrietig is. 

Arm Vlaanderen

Eén op de tien Vlaamse kinderen en jongeren groeit op in armoede. In een klas van twintig zitten dus gemiddeld twee arme kinderen. Panorama toont de werkelijkheid achter die cijfers. Vijf gezinnen met kinderen vertellen hoe ze creatief zijn met weinig, blij zijn met wat ze krijgen, maar ook dromen van wat niet kan : op reis gaan, lid worden van een voetbalclub, een eigen kamer, een computer. Ouders vertellen hoe ze worstelen met schaamte en schuldgevoelens en hoe ze hopen dat hun kinderen het beter zullen hebben.

Ik moet toegeven, ik kom uit een welgesteld gezin waar ik altijd alles heb gehad dat ik maar wenste. Begrijp me niet verkeerd, ik moest er ook wel iets voor doen. Het is niet zo dat alles in mijn schoot geworpen werd. Toch kan ik echt niet klagen, verre van zelfs. Ik moet ook wel toegeven dat ik eigenlijk nauwelijks stil sta bij armoede. Ja, bij de acties van Broederlijk Delen sta ik er wel eens stil bij, maar hoe vaak is dat? Één, twee keer per jaar misschien?

Ik heb gemengde gevoelens na het kijken van het filmpje. Aan de ene kant respect. Respect voor de ouders en de kinderen. Hoe ze zich toch nog sterk houden. Hoe volwassen de kinderen wel niet zijn, en moeten zijn. Respect voor de ouders hoe ze toch proberen goed te doen voor hun kinderen.

Persoonlijk vind ik dat er meer initiatief moet genomen worden van de regering uit om armoede te bestrijden. Er zijn wel middelen voor andere dingen, waarom dan niet voor armoede? Waarom worden deze mensen altijd in de kou gelaten?


"Het armoederisico van alleenstaande, werkloze moeders in België behoort tot de hoogste van Europa."
Hier ben ik wel wat van geschrokken, omdat België in mijn ogen toch een welvarend land is, maar misschien is dit wel omdat ik nog niet zo vaak met armoede in aanraking gekomen ben.

Filmpje: http://www.canvas.be/programmas/panorama/server1-4fb24d04%3A13d7c2bafba%3A-177e

Sla haar! Reactie van een kind.

Wat gebeurt er wanneer je een jongen tegenover een meisje zet en vraagt om haar te slaan?

"why? 'Cause I'm a man."

Women don't deserve to be hit by even a flower

Welke waarde wil ik aan mijn kleuters/leerlingen doorgeven?

Eigenlijk vind ik respect wel de belangrijkste waarde. Respect hebben voor jezelf. Jezelf aanvaarden zoals je bent. Én heel belangrijk, jezelf graag zien. Respect hebben voor elkaar. Elk kind is anders, uniek op zijn manier. Elk kind heeft zowel positieve als negatieve eigenschappen. Geen enkel kind is perfect, want geen enkel mens is perfect. Ik vind ook dat als je je kinderen leert dat ze respect moeten hebben voor elkaar, er zo minder ruzies zijn, en kinderen vaak gelukkiger zijn. Naast respect voor jezelf en voor elkaar vind ik het ook belangrijk dat kinderen respect voor al het materiële moeten hebben. Niet enkel spulletjes in de klas, maar ook de spullen van elkaar.

Waarden en normen.

Uitslag persoonlijke waarden test

Mijn beste persoonlijke waarde is : Familie (4 maal gekozen boven de overige persoonlijke waarden).

De toplijst van je persoonlijke waarden is:

• Familie
• Geluk
• Vriendschap
• Plezier

Bron: https://www.123test.nl/persoonlijke-waarden-test/index.php

Wat zijn normen en waarden?

Als we over normen en waarden spreken, bedoelen we de omgangsvormen en principes waarmee publiekelijk en in sociaal verband voor de dag kan worden gekomen (definitie Wikipedia).
Normen en waarden geven ons richting en beïnvloeden ons gedrag.

Om de term juist te begrijpen, dienen we beide woorden apart te bekijken.
Betekenis normen

Simpelweg kun je stellen dat normen de zaken zijn die je als normaal betitelt.

Het is normaal dat je wat afstand houdt als iemand aan de bankautomaat staat.
Ook is het normaal dat je op tijd komt als je met iemand hebt afgesproken.

Normen kun je zien als richtlijnen hoe je sociaal gewenst met elkaar omgaat.
Hoe je je “dient” te gedragen in bepaalde omstandigheden. Dit zijn een soort ongeschreven regels van goed fatsoen waar het gros van de mensen zich min of meer aan houdt.

Je kunt dat heel gemakkelijk bij jezelf herkennen. Zodra je je anders gedraagt dan de norm is, kunnen bepaalde ongemakkelijke gevoelens ontstaan, onprettige gevoelens van bijvoorbeeld schaamte of schuldgevoelens.

Normen hebben betrekking op gedrag.

Dat je afstand houdt bij het betalen is de norm, de waarde erachter is het respecteren van elkaars privacy.
Of dat je voorzichtig bent met de grasmaaier van de buren is de norm, met respect voor andermans spullen als waarde.

Betekenis waarden

Waarden zijn de zaken die waardevol gevonden worden door iemand of een groep mensen (een samenleving). Zaken die van waarde zijn, die het nastreven waardig zijn.

Het is vaak een enkel woord, zoals eerlijkheid, respect, gelijkheid.
Waar normen gaan over hoe wenselijk is dat je je gedraagt of opstelt, gaan waarden over wat dan de achterliggende gewenste motivatie is.

Ik sta altijd op voor ouderen (norm), omdat ik respect heb voor anderen / ouderen (waarde).

Iedereen heeft andere idealen, andere dingen die hij of zij echt belangrijk vindt, kortom andere waarden.
Waarden en normen

Normen zijn dus eigenlijk afgeleid uit waarden. 

Om af te sluiten met een positieve noot

Krantenartikel: Belang moet verder zonder Louboutins

Vlaams Belang mag van de rechter in kortgeding geen schoenen van Louboutin meer gebruiken in haar campagne.
Vierentwintig uur kreeg Anke Van dermeersch (Vlaams Belang) en haar vereniging Vrouwen tegen Islamisering gisteren van de rechter om zich naar het vonnis te schikken. Alles draait om een reeks affiches en flyers voor de campagne 'Vrijheid of islam'. Daarop zijn de benen van een kortgerokte Van dermeersch te zien met een waardeschaal die moet verwijzen naar de kledingvoorschriften van de sharia. Op de foto draagt Van dermeersch killerheels van Louboutin. Christian Louboutin van het gelijknamige Franse luxemerk diende een klacht in omdat hij niet geassocieerd wil worden met de rechtse beweging.

In de klas hebben we een klasgesprek gehouden rond dit artikel.Ongeveer iedereen was het er mee eens dat Louboutin gelijk had omdat de campagne het Louboutin-imago zou schaden, maar toch stelden we ons de vraag of hij hetzelfde zou reageren moest de campagne over iets anders gaan. 

Ik vind dat Louboutin aan de ene kant wel gelijk heeft. Maar toch vind ik dat schoenen die je gekocht hebt, van jou zijn. Ze zijn jou eigendom, en jij kiest wat je ermee doet. Spijtig voorval hier, maar ik kan me wel bij beide partijen aansluiten. Wat ik me ook afvraag zoals vele anderen in de klas, was of Louboutin hetzelfde zou reageren moest het een campagne zijn over bv. dierenrechten? Uiteindelijk heeft zijn zet ook niet veel uitgezet want de rode zooltjes veranderden in gele zooltjes. Maar geef nu toe, rode of gele zooltjes, je ziet nog steeds een grote link naar Louboutin. 

Om af te sluiten met een positieve noot

  

  

Bron: http://nl.pinterest.com/

Filmtip: the box

Norma en Arthur Lewis, een jong stel dat in een buitenwijk woont, krijgen een simpel houten doosje cadeau. Een vreemdeling komt langs met het bericht dat de eigenaar van het doosje $1.000.000 zal krijgen als die op een knop drukt. Maar de druk op de knop zorgt er ook voor dat ergens anders op de wereld iemand sterft, iemand die ze niet kennen. Met de doos maar 24 uur in hun bezit, zitten Norma en Arthur met een dilemma.

De film hoort bij het thema 'mens en medemens' omdat er in de film belangrijke keuzes moeten genomen worden rond jezelf en de medemens.

Filmpje die indruk maakt

Wanneer Marie ongeveer een jaar oud was, werd vastgesteld dat ze aan 'rhabdomyosarcoma' of RMS leed. Een kankertumor die zich bevond achter haar rechter oog. Ik ben dit filmpje enkele jaren terug tegengekomen. Ik heb veel respect voor Marie omdat ze dit gewoon op het internet durft te zetten. Ik vind dat ze zich nergens voor hoeft te schamen. Op het laatste lees je ook in het filmpje dat ze meermaals werd gepest.

Filmtip: The Bucket List

Twee compleet vreemden die niet meer dan een jaar te leven hebben, sluiten vriendschap in het ziekbed en maken samen een persoonlijke lijst van de dingen die ze nog willen doen voordat ze de pijp uit gaan. De succesvolle zakenman (Nicholson) neemt de afgepeigerde automonteur (Freeman) mee op een sightseeingtour en gaandeweg komen ze erachter dat het er niet op aan komt hoeveel afstand je aflegt op aarde, maar wie er op je wacht als je terugkomt.

The Bucket List gaat over het vinden van geluk in het leven. De twee nieuwe beste vrienden hebben natuurlijk verschillende achtergronden en daarom is hun vriendschap des te specialer.

"Even now I cannot understand the measure of a life, but I can tell you this. I know that when he died, his eyes were closed and his heart was open. And I'm pretty sure he was happy with his final resting place, because he was buried on the mountain. And that was against the law."

Living Values

Mensen uit verschillende culturen hebben meestal dezelfde universele waarden. We delen deze waarden, maar we leven ze vaak niet  na. We hebben in de wereld niet allemaal dezelfde gewoonten, maar toch willen we allemaal 1 iets: een wereld vol vrede. Living Values is er daarom van overtuigd dat wanneer we onze waarden bewust naleven, we vrede en geluk in ons leven kunnen creëren en daardoor kunnen we pas een verschil maken in de wereld.

De visie van Living Values is door middel van waarden, leerkrachten en ouders handvaten aan te reiken voor de ontwikkeling van het kind. Aan de hand van deze handvaten is het mogelijk een leeromgeving te scheppen die gebaseerd is op waarden waarin zingeving centraal staat; waar kinderen zich veilig, gestimuleerd en uitgedaagd voelen om hun aangeboren, positieve waarden te onderzoeken en te ontwikkelen.

De bedoeling is ook om kinderen en volwassenen te inspireren om na te denken over waarden, ermee te spelen, ideeën erover uit te drukken en ervaringen uit te wisselen; kinderen leren om waarden praktisch te ontwikkelen en tot uitdrukking te brengen in alle aspecten van hun leven, op school, thuis en in de samenleving. Kinderen zelf het verschil laten ervaren tussen de gevolgen van handelingen die wel of niet op waarden zijn gebaseerd. Gevolgen voor zichzelf maar ook voor anderen en voor de wereld.

Ik vind deze vorm van lesgeven wel interessant om te geven in school. Omdat school eigenlijk dé plaats is om waarden te leren, en om ze iedere dag, ieder moment na te leven. Ik vind het ook positief dat leerkrachten tijdens het proces worden betrokken, omdat zij ook een belangrijke plaats innemen, in de opvoeding van het kind.

Bron: http://www.livingvalueseducation.nl/home.php

10 beloften

  

De tien geboden werden heel eigentijds vertaald naar 10 voorleefregels.

  1. God is er

  2. Ik eerbiedig

  3. Deze dag is heilig

  4. Ik respecteer mijn afkomst

  5. Ik wil leven

  6. Ik ben trouw

  7. Ik heb genoeg

  8. Ik ben eerlijk

  9. Mijn liefde is puur

  10. Ik ben dankbaar

Kinderen zien, kinderen doen na

Volwassenen hebben een voorbeeldfunctie, ze zijn heel belangrijk in de opvoeding van kinderen. Kinderen doen na wat ze zien. Het gedrag dat je kind stelt is vaak een spiegel van hoe jij je als ouder gedraagt. Soms is dit confronterend, omdat je je als ouder niet altijd bewust bent van je eigen gedrag. Je staat er ook niet altijd bij stil dat kinderen opkijken naar jou. Dat ze zich proberen te spiegelen aan jou. Want jij bent hun voorbeeld, jij bent hoe het kind ook wil worden. Het filmpje is confronterend, maar vind ik persoonlijk ook een beetje misleidend. Enkel het negatief gedrag van de ouder komt hier aan bod. Waarom worden er geen beelden getoond van een liefhebbende moeder en vader? Om mensen te confronteren, juist. Om mensen te doen inzien dat ze twee keer moeten nadenken wanneer ze bepaald gedrag stellen, juist. Maar moet alles dan zo negatief afgebeeld worden? 

Chris Medina - What Are Words

De 10 geboden.

Al eeuwenlang zijn de tien geboden een belangrijke inspiratiebron en richtlijn voor gelovigen uit verschillende religieuze stromingen en zelfs voor ongelovigen.

• Je mag geen andere goden dan mij vereren. 
• Je mag geen beelden vereren.
• Je mag mijn naam niet misbruiken.
• Je mag niet werken op de zevende dag. Dat is de rustdag die ik gegeven heb. Het is een dag voor vreugde, liefde en gebed.
• Je moet eerbied hebben voor je ouders.
• Je mag niemand doden.
• Je moet goed voor je man of vrouw zorgen.
• Je mag niet stelen.
• Je mag niet liegen.
• Je mag niet jaloers zijn op wat andere mensen hebben.

Als het volk deze geboden volgde, zouden ze leven als " kinderen van God."

Worden de tien geboden ook vandaag nog aanvaard als leefregels? Ik denk persoonlijk dat er nog nauwelijks jongeren echt deze geboden kennen en volgen. Misschien wel nog in de sterk-gelovige families, maar daar het blijft het denk ik ook bij. Ik vind de 10 gebonden in het filmpje mooi verwoord en ook duidelijk voor kinderen. De 10 geboden doen me een beetje nadenken over mijn omgang met de medemens. Je kan ze een beetje zien als normen en waarden die je kan nastreven. 

• Je mag geen andere goden dan mij vereren. 
• Maak van mij maar geen beeld. Dat zou nooit zo zijn als ik ben;  in onze huidige maatschappij maken we heel snel een beeld van onze medemens. We hebben snel vooroordelen en een roddel is snel gemaakt. 
• Praat maar veel over mij, maar doe dat wel op een eerbiedige manier
• De zondag is een dag waarop je moet uitrusten. Ik wil graag dat je deze dag speciaal aan Mij denkt; ik vind ook wel dat zondag een rustdag is. Meestal plannen we op zondag rustige dingen zoals een wandeling, of iets gaan drinken ,... 
• Ik heb jou aan je ouders gegeven. Daarom heb je respect voor je ouders. Ik vind respect een heel belangrijke waarde. Ik ben opgegroeid in een warm nest waar ik het gevoel heb dat ik mezelf kan zijn. Ik heb veel respect voor mijn ouders omdat zij er altijd voor me zijn.
• Alle mensen zijn door Mij gemaakt en naar Mijn beeld geschapen. Daarom mag je niemand doden. Jammer genoeg gebeuren er de laatste tijd heel erg wrede dingen, moorden die in het nieuws komen zijn al lang geen uitzondering meer. Het is een beetje 'dagelijkse kost' geworden, en als luisteraar staan we er soms ook niet zo veel meer bij stil. 
• Geniet ervan om voor en met elkaar te leven. Ik vind dat dit gebod goed aansluit bij het vorige.
• Wat van iemand anders is, moet je ook van de ander laten. Ook stelen komt regelmatig voor in onze huidige maatschappij.
• Het is belangrijk om eerlijk tegen elkaar te zijn. 'Eerlijkheid duurt het langst' , jammer genoeg is ook dit buiten onze huidige maatschappij gerekend. Ik vind dat eerlijkheid ook een blijk van respect is voor de medemens. 
• Geniet van wat je hebt en ben hier tevreden mee. We willen steeds meer, worden steeds jaloerser op elkaar, appreciëren ook steeds minder. We maken onszelf eigenlijk een beetje kapot, en wie ligt er aan de oorzaak? Juist, wijzelf!

Artikel: Nederlands verplicht op de speelplaats?

Een school in Jette kwam in onder vuur te liggen omdat ze ‘taalstraffen’ uitdeelde aan leerlingen die geen Nederlands praatten op de speelplaats. Patricia Van Eekenrode, directeur van het Koninklijk Atheneum in Halle, verdedigt de maatregel. Zij is ervan overtuigd dat leerlingen alleen maar Nederlands kunnen leren door de taal consequent te gebruiken.

In het artikel kan je de overtuigingen van beide kanten lezen. Ik kan me in beide wel vinden maar ben toch eerder geneigd naar de negatieve kant. Ik vind het heel erg belangrijk dat anderstaligen en natuurlijk ook Nederlandstaligen vlot en vloeiend Nederlands kunnen spreken. Moeten ze dit dan ook voortdurend op de speelplaats spreken? Ik vind persoonlijk van niet, het belangrijkst is dat ze de taal goed beheersen in de klas. Ik vind dat we toch nog enig respect moeten hebben voor de moedertaal van de leerlingen. Ik denk dat ze zich vlugger thuis gaan voelen als ze ook hun eigen taal mogen spreken. Taal zorgt nu eenmaal ook voor een verbondenheid met elkaar. Ik denk ook dat als je Nederlands verplicht op de speelplaats, dat het toch nog gesproken zal worden, al is dit dan eerder 'in het geheim'. Omdat taal een soort verbondenheid met elkaar creëert ga je ook zien dat leerlingen van dezelfde afkomst gaan samen groepen.  Ik vind het belangrijk dat ook anderstaligen kennis kunnen maken met de verschillende culturen van hun klasgenoten, dat er zeg maar niet steeds een soort barrière blijft tussen de Nederlandstaligen en de anderstaligen. Om tot een conclusie te komen vind ik het belangrijkst dat Nederlands vlot en vloeiend gesproken word, dat de leerlingen dit zeker onder de knie hebben. Maar dat ze op de speelplaats vrij zijn in welke taal ze spreken. 

Bron; http://www.klasse.be/archief/nederlands-verplicht-op-de-speelplaats/

Climate challenge

Klink om naar de site te gaan

Misschien heb je er ooit al eens van gehoord, of mee moeten werken. Climate Challenge is een site uitgewerkt door WWF, Studio Globo, Erasmushogeschool Brussel en de Vrije Universiteit Brussel. Hiervoor krijgen ze financiële steun van de Federale overheidsdienst volksgezondheid en veiligheid van de voedselketen en leefmilieu. Op de site vind je beeldmateriaal en informatie terug over de klimaatverandering. 

 

Een tweede filmpje is van Bart Cannaerts. Hij maakt met zijn filmpje duidelijk wat de opwarming van de aarde juist betekent. Hij legt uit dat de opwarming van de aarde niet te onderschatten is. Dat we er dringend iets moeten aan doen. Met behulp van beeldmateriaal maakt hij zijn filmpje aangenaam en toegankelijk voor elk publiek. Het is nu duidelijk, iedereen moet dringend in actie treden!

Natuur in de verschillende godsdiensten

Natuur in het christendom

De natuur is in het christendom belangrijk. Het is namelijk een onderdeel van de schepping van God (scheppingsverhaal). De mens werd als laatste geschapen en heeft de taak gekregen goed voor de aarde te zorgen. We hebben als Christenen de verantwoordelijkheid over de natuur en dieren. God is de eigenaar ervan. We mogen daarom de aarde niet uitbuiten en hem niet misbruiken. Sommige mensen zien in de natuur zelfs het bewijs dat God bestaat. Daar kan ik me wel in vinden. Ze geloven dat zoiets mooi als de natuur niet ontstaan kan zijn vanuit een oerknal, maar dat er daadwerkelijk wel een schepper aan te pas moet zijn gekomen.

Ik vind het net zoals vele andere christenen en mensen van andere godsdiensten belangrijk dat we zorg dragen voor onze natuur en dus voor onze wereld. We hebben maar 1 wereld, dus is het onze taak dat we ze goed gebruiken. Helaas misbruiken we onze natuur meer, dan dat we ze respecteren. Zoals reeds aangegeven hierboven willen we steeds meer en meer, we zijn steeds meer op zoek naar luxe (overal met de auto naartoe, dagvers eten, nieuwe technologie,...) en daardoor gaat onze wereld stilletjes aan kapot.. 

Natuur in het hindoeïsme

Wat alle hindoes bindt, is de manier waarop ze tegen de natuur aankijken. Ze geloven in alle levende wezens en hebber er ook groot respect voor de natuur. Sommige geloven dat de natuur een ziel heeft. Vooral oude bomen, bergen, grotten en bronnen zijn volgens hen geliefde woonplaatsen van de geesten. Nog iets opmerkelijks is dat ze vinden dat je geen andere wezens pijn mag doen. Ook niet voor voedsel. Ze eten daarom dus geen vlees. Koeien zijn voor hindoes zelfs heilige dieren.!

Twee elementen van het hindoeïsme zijn ook belangrijk voor de omgang met de natuur. Er bestaat namelijk een 'leer van de geweldloosheid'. Hindoes mogen geen geweld gebruiken wat dan weer bijdraagt tot respect voor de dieren, planten, natuur, milieu, enz. Volgens het hindoeïsme is het de plicht van ieder mens om altijd goed, eerlijk en oprecht te zijn. Dus ook tegenover dieren, planten en het milieu.

Ik vind dit persoonlijk een heel erg mooie, interessante visie waar ik me meer in kan vinden dan bij het Christendom. 

Natuur in boeddhisme

Boeddhisten zien de aarde als een levend wezen met zorgzame eigenschappen. De aarde geeft ons een plek en alles wat we nodig hebben om te kunnen (over)leven. Als wij, als bewoners van deze aarde, als mensen goed met elkaar samenwerken, dan is Moeder Aarde gezond. Maar als we dit niet doen, betekent dit voor de aarde ziekte of misschien zelfs de ondergang. Boeddhisten hebben dus veel redenen om te zeggen dat Moeder Aarde op dit moment ziek is.

Boeddhisten zien zichzelf ook als onderdeel van de natuur. Ze noemen mensen slechts een draadje in het web van het leven. Andere belangrijke draden zijn de dieren en de planeten. Als je de andere draden van het web kapot maakt heeft dat invloed op de samenstelling van het web, waar jouw bestaan van afhangt. We vernielen het evenwicht in het web en uiteindelijk ook in onszelf.

De mensen moeten zich bewust zijn van onze afhankelijkheid van de lucht, de zon, de aarde en de regen. We kunnen niet zeggen dat de aarde onze eigendom is. We zijn slechts een bezoeker op aarde, net zoals de rest van de levende wezens. In het Boeddhisme staat respect en voorzichtig omgaan met de natuur dan ook centraal.

 "De natuur is alles wat groeit en bloeit. De natuur wordt vaak gebruikt om moeilijke dingen uit te leggen. Kijk maar eens naar de lotusbloem: hij groeit vanuit de modder als een prachtige bloem naar het licht. Dat is volgens de boeddhisten wat er met mensen gebeurt als ze de leer van Boeddha volgen."

Ik vind dit een prachtige visie en kan me ook echt in alles vinden. Ik vind het ook echt mooi verwoord, en er worden mooie voorbeelden gegeven. 

Natuur in de islam

Het Turkse 'Tema' maakt Turken bewust hoe het belangrijk het is om erosie te bestrijden. Het is namelijk een groot probleem in het land. Tema maakt beroep van de Koran, het heilige boek van de islam. 

De oprichter van Tema gaat door het leven als 'Vader Aarde'. Bij ons komen veel moslims nauwelijks in contact met de natuur. Tema wil daarom de moslims bij ons overtuigen van het belang van de natuur. Er is o.a. in Nederland daarom ook een Nederlandse Tema. In de Koran staan verschillende hoofdstukken, die getuigen van het belang van levende wezens. Een hoofdstuk beschrijft dat alle planten en bomden de eer van Allah moeten zingen. Een goede moslim gedraagt zich dus ook verantwoordelijk voor zijn omgeving. Wie er voor zorgt dat medewezens uitsterven, moet in het hiernamaals verantwoording afleggen.  

Natuur in het jodendom

Jahweh, de god van de joden, heeft de natuur aan de mens gegeven. De mens moet er dus ook goed mee omgaan. 

“Kijk naar mijn creaties! Zie hoe mooi en perfect ze zijn! Ik heb ze voor jullie gemaakt. Wees er zeker van dat je Mijn wereld niet kapot maakt of vernietigt. Als jullie dat doen, zal er niemand na jullie zijn om het te maken.”

De mens mag dingen uit de natuur gebruiken, maar wie de natuur kapot maakt, maakt ook God kapot. Er zijn veel joodse organisaties due zich richten op de natuur. Deze organisaties hebben als doel de mensen dichter bij de natuur te brengen.

Beschermen van de natuur is belangrijk in de joodse traditie. De natuur is niet alleen iets positiefs voor de joden. God kan de natuur ook  gebruiken om mensen te straffen (bv. de huide milieuvervuiling = een straf van God). 

De weggooitest

Tegenwoordig komt het vaak in de actualiteit voor, dat supermarkten, maar ook wij de consumenten veel te veel, nog bruikbaar voedsel wegsmijten. Ik moet toegeven dat mijn gezin niet vlug iets zal wegsmijten. Toch was ik wat verwonderd van mijn uitkomst op de test;

… ruim 150 euro per jaar. Voedselverspilling is een vorm van energieverspilling. Voordat een maaltijd bij u op tafel staat, hebben de ingrediënten vaak al een lange weg afgelegd. Producten worden geteeld, vervoerd, bewerkt en verpakt. Dit kost allemaal energie. Als u een bruikbaar product uiteindelijk weggooit, is dat allemaal voor niets geweest. Weggooien is zonde, want eten is om op te eten! 

Voedselverspilling kent vele kanten. Let bijvoorbeeld tijdens het koken op dat u niet meer kookt dan de eters op kunnen. Twijfelt u of een maaltijd genoeg zal zijn, maak dan wat extra van iets dat u kunt bewaren en de volgende dag op kunt eten. Om goed inzicht te krijgen in hoeveel u weggooit, raden wij u aan het Invulformulier Voedselverspilling te downloaden. Hierop houdt u twee weken bij wat u aan eten weggooit, vervolgens rekenen wij voor u uit hoeveel kilo dit op jaarbasis is. 

Doe zelf de test op http://adviesopmaat.milieucentraal.nl/MC-AoM2/MC_AoM/kb_Voedselverspilling?init=true 

Tim Jackson over welvaart zonder groei

Omdat we als mens en zo goed mogelijk leven proberen na te jagen tasten we daarmee ook de welvaart aan. We willen steeds meer, vaak materiële dingen, daarmee kunnen we ons dan terug weer ontplooien. Maar worden we er echt gelukkiger door? Tim Jackson is van mening van niet.

Tim Jackson is hoogleraar duurzame ontwikkeling aan de universiteit van Surrey. Daarnaast is hij ook auteur van het boek 'welvaart zonder groei.' Tim Jackson, is wereldwijd een veelgevraagd spreker. Hij adviseert o.m. de VN, EU, Wereldbank en de OESO.

In zijn boek stelt Jackson de noodzaak van econmische groei ter discussie en wat hij verstaat onder welvarend zijn. Hij stelt alternatieven voor om vol te genieten van het leven zonder een beroep te moeten doen op de drang naar materiële dingen. hij vertelt dat we onze aarde volledig uitputten opdat onze economie zou blijven groeien . Door onze groeiende productie groeit ook onze afvalberg mee en gebruiken we steeds meer grondstoffen. Daarom is er een radicale verandering nodig. Jackson staat erop dat mensen duurzamer gaan leven. Daarvoor moet er wel geïnvesteerd worden, Dit is het grote struikelblok. Ik vind persoonlijk dat we allemaal ons steentje moeten bijdragen. Dat het niet enkel één persoon is, maar de ganse gemeenschap en natuurlijk ook onze overheid.

De ecologische voetafdruk

We laten allemaal een spoor achter op deze aardbol. We leven , dus we consumeren en produceren afval. We wonen ergens, bouwen wegen en hebben hout en energie nodig.  Maar daarnaast storten we ook afval en hebben we nood aan groenten en vlees. En dat alles, dat kost land. Als we deze oppervlakte land dat we gebruiken omzetten in een voetafdruk, dan is de gemiddelde voetafdruk van de gemiddelde Belg ongeveer zes voetbalvelden groot.

Benieuwd naar jouw voetafdruk? Berekend deze op http://wwf-footprint.be/nl/

Zoals je kan zien bedraagt mijn voetafdruk dus 6.2 hectare. Ik vind het persoonlijk een mooie score, aangezien de gemiddelde voetafdruk van een Belg 8 hectare is. 

"Belgen leven op dezelfde ecologische voet als Amerikanen. Elk van ons verbruikt per jaar gemiddeld acht hectaren van onze planeet, dat zijn bijna zes voetbalvelden. Daarmee staan we op een beschamende vierde plaats op de wereldlijst van veelverbruikers. Dat zegt het Living Planet Report van het WWF."

Kalfke Willy

Misschien ken je Kalfje Willy nog? Het kalfje die vaak voorkwam in het televisieprogramma 'Basta'. Om het seizoenseinde van het programma te vieren werd een barbecue georganiseerd. Om de genodigden beet te nemen , en ook wel eens doen na te denken werd verteld dat het vlees dat op hun bord lag niet een 'naamloos' kalfje was. Nee, er werd verteld dat het kalfje Willy was. Sommige mensen hadden plots geen honger meer, puur omdat de kijkers een soort band hebben gecreëerd met kalfje Willy.  Met dit filmpje wordt dus getoond dat het vlees dat we eten niet zomaar in de winkel beland, maar dat er dieren voor geslacht worden.

Overbevissing

Overbevissing? Ik weet er eigenlijk niet zo veel van af. Te veel vissen die worden gevangen misschien? Na wat opzoekwerk kwam ik tot de conclusie dat overbevissing een verschijnsel is waar te veel vis in een bepaald gebied gevangen wordt. Vandaag is ongeveer 80% van de visbestanden bijna volledig ontgonnen, overbevist of in verval. Er zijn te veel boten en er worden teveel vissen gevangen. Aan dit huidige tempo zullen de oceanen  leeg zijn vanaf 2048.  Het gevolg van deze overbevissing is dus dat sommige visbestanden met uitsterven bedreigd worden. Opmerkelijk vind ik, is dat overbevissing een volledig legale activiteit is. Internationale organen die deze visvangst beheren, staan deze activiteiten dus toe.

Zeehond gevangen in een drijfnet

Een tweede groot probleem bij overbevissing is de zogenaamde piraatvisserij. Hier gaat het wel duidelijk om diefstal. Er wordt gevist zonder dat men het recht erop heeft. Ze gebruiken verboden vistechnieken, ze vissen in beschermde gebieden en in niet toegelaten zones of buiten de wettelijk voorziene periode. Ze overschrijden ook de toegelaten

Oplossingen?

• Er moet een netwerk van zeereservaten komen dat 40% van de oceanen beslaat,
• duurzame visvangst moet meer gepromoot worden in de overige 60% van de oceanen,
• er moet efficiënt worden gestreden tegen de illegale visvangst door controles op te voeren,
• er moet opnieuw worden nagedacht over de viscunsumptie.

Ik vind dat het recht dringend in handen moet genomen worden door onze regeringen. Dat er zowel op nationaal als op internationaal niveau dringend strenge maatregelen moeten worden genomen. De oplossingen die Greenpeace (zie hierboven) gegeven werden, moeten dringend in werking genomen worden. Ik vind wel dat bepaalde organisaties (zoals Greenpeace) zich echt goed inzetten voor onze zeeën, onze natuur, maar dat ze eigenlijk wel aan hun lot overgelaten worden door de regeringen.

Greenpeace ontdekt piraatvissers

Bronnen;

• http://www.voedselencyclopedie.nl/bijvangst
• http://www.greenpeace.org/belgium/nl/wat-doen-we/Oceanen/thematische-fiches/overbevissing/