 |
onze samenleving zien. De opdracht was om allemaal foto's mee te doen, die, waarvan wij vonden de maatschappij of onze samenleving beschrijven.Niet echt een gemakkelijke opgave vond ik.
Één van deze foto's was de foto aan de linkerzijde. Een foto waarop u twee kerncentrales kan zien, zoals wij ze kennen van Doel en Tihange. Met deze foto wil ik méér tonen, de industrialisatie van de wereld. De talloze fabrieken die ons ooit zo prachtig landje tekenen. En dat fenomeen vindt je helaas niet alleen in ons land, maar zowat over de gehele wereld verspreid.
Een tweede foto toont een man, waarschijnlijk een dakloze man. Wat ook opvallend aan deze foto is, is het
groot contrast tussen enerzijds de man en anderzijds de poster. Je kan deze foto in verschillende opzichten bekijken. Realiteit versus werkelijkheid. Arm versus rijkdom. Maar wat ik vooral wil aantonen met deze foto is hoe groot de verscheidenheid tussen ons wel niet in. De ene mens bezit veel rijkdom terwijl de andere het moet doen met een leefloontje. De ene is gelukkig met iets kleins, terwijl de andere maar steeds meer, groter, beter wil. Tegenwoordig willen we ook allemaal voldoen aan verschillende idealen, waaronder het schoonheidsideaal. We kopen nieuwe kleren, make-up, plastische chirurgie om er mooi uit te zien. En zijn we daarom gelukkig? Ik durf wedden van niet. Schoonheid zit vanbinnen.
Omdat ik dit blogbericht toch liever wil afsluiten met een positieve noot, een positieve gedachte over onze samenleving, heb ik voor deze foto gekozen. Deze foto is een mooi voorbeeld voor het 'simpele geluk', geluk schuilt namelijk in kleine hoekjes. Want hoe negatief we ook over 'onze' wereld, onze samenleving kunnen denken. Er zal altijd nog sprake zijn van dat ene sprankeltje geluk, van die ene goede daad.
Hoe zie jij onze samenleving? Reageer!
Sandrine
foto's: deviantart.com
Ikzelf zie de maatschappij van tegenwoordig net als een fabriek. Alles is gepland en gemaakt voor ons. We gaan onze deur uit en we staan op iets gefabriceerd. In de steden is er bijna nergens nog iets natuurlijks te vinden. Overal zetten ze nieuwe huizen terwijl er nog zoveel andere huizen leeg staan. Niet alles is negatief aan onze samenleving. Enkele weken geleden ben ik op reis geweest naar londen. Op bijna elke hoek van de straat zit er wel een dakloze man. Ik kon het niet laten om op het einde van de reis de rest van mijn geld te geven aan een dakloze man dichtbij onze hostel. Hij keek recht in mijn ogen, ik zag hem opfleuren en toen zei hij: thank you sweetheart. Deze woorden gaven zoveel voldoening. Ik vind dat we meer mensen in problemen moeten helpen en steunen. Maar eigenlijk is niet alles negatief in de wereld. Er bestaan vb heel wat mooie organisaties die de samenleving doet inzien dat er ook liefde bestaat tussen mensen met een minder inkomen of met een beperking of met het eender wat. Een groot voorbeeld die elk jaar doorgaat is de special olympics. Zelf ben ik 2 maal als vrijwilliger meegeholpen in het zwembad. Je zou denken, 2 dagen enkel bezig zijn met volwassenen met een verstandelijke beperking, dat moet lastig zijn. Om eerlijk te zijn, die mensen hebben mij 2 maal de tijd van mijn leven gegeven. Hun gezichtsuitdrukking bij een overwinning, een goed gesprek voor hun start, een knuffel als ondersteuning, samen op de foto. Wat wil een mens nog meer?
BeantwoordenVerwijderenWat fijn dat je mijn blog volgt Emma! Ik dank je ook voor je berichtje. Leuke, nuchtere en mooie visie heb je hier weergegeven. Met het feit dat je moet genieten van de kleine dingen kan ik zeker in meegaan. Ook leuk dat je als vrijwilliger meegaat met de Special Olympics!
BeantwoordenVerwijderenSandrine