zaterdag 27 september 2014

How to: onze samenleving beschrijven


Tijdens de les RZL was de opdracht om even stil te staan met hoe wij
 onze samenleving zien. De opdracht was om allemaal foto's mee te doen, die, waarvan wij vonden de maatschappij of onze samenleving beschrijven.Niet echt een gemakkelijke opgave vond ik.

 Één van deze foto's was de foto aan de linkerzijde. Een foto waarop u twee kerncentrales kan zien, zoals wij ze kennen van Doel en Tihange. Met deze foto wil ik méér tonen, de industrialisatie van de wereld. De talloze fabrieken die ons ooit zo prachtig landje tekenen. En dat fenomeen vindt je helaas niet alleen in ons land, maar zowat over de gehele wereld verspreid.


Een tweede foto toont een man, waarschijnlijk een dakloze man. Wat ook opvallend aan deze foto is, is het
groot contrast tussen enerzijds de man en anderzijds de poster. Je kan deze foto in verschillende opzichten bekijken. Realiteit versus werkelijkheid. Arm versus rijkdom. Maar wat ik vooral wil aantonen met deze foto is hoe groot de verscheidenheid tussen ons wel niet in. De ene mens bezit veel rijkdom terwijl de andere het moet doen met een leefloontje. De ene is gelukkig met iets kleins, terwijl de andere maar steeds meer, groter, beter wil.  Tegenwoordig willen we ook allemaal voldoen aan verschillende idealen, waaronder het schoonheidsideaal. We kopen nieuwe kleren, make-up, plastische chirurgie om er mooi uit te zien.  En zijn we daarom gelukkig? Ik durf wedden van niet. Schoonheid zit vanbinnen.



Omdat ik dit blogbericht toch liever wil afsluiten met een positieve noot, een positieve gedachte over onze samenleving, heb ik voor deze foto gekozen. Deze foto is een mooi voorbeeld voor het 'simpele geluk', geluk schuilt namelijk in kleine hoekjes. Want hoe negatief we ook over 'onze' wereld, onze samenleving kunnen denken. Er zal altijd nog sprake zijn van dat ene sprankeltje geluk, van die ene goede daad.





Hoe zie jij onze samenleving? Reageer!



Sandrine




foto's: deviantart.com

Blij zijn met jezelf.




Negatief zelfbeeld? Zo kom je ervan af! Alles is bijzonder. Het feit dat wij leven, dat wij bestaan, dat we een taal hebben ontwikkeld waarmee we kunnen communiceren, het feit dat er iets bestaat als liefde en vriendschap.
 
Ik ga me soms wel eens afvragen of ik gelukkig ben, en dan vooral met mezelf.. Ja, iedereen is wel eens onzeker, ik ook. Maar ik geef toe, ik ben best wel blij met mezelf. Ik heb een fantastische familie. Mijn vrienden kunnen iedere dag een glimlach bij me toveren, en mijn vriend, tja, dat is er eentje uit de duizenden!

Het allerbelangrijkste om jezelf graag te kunnen zien is jezelf accepteren. Accepteer je goede kantjes, want die heb je zeker en vast. Accepteer óók je negatieve kantjes, remember nobody's perfect! Ik niet, jij niet, niemand! Daarnaast is het ook zeer belangrijk om positief in het leven te staan. Natuurlijk moet je niet alles 'rozengeur- en maneschijn' zien, want dat is het ook niet, nee probeer de kleine, positieve dingen te zien. Je zal vaak niet beseffen hoe gelukkig je wel niet bent tot het te laat is! Als derde, apprecieer meer. We leven in een maatschappij waar we enkel maar meer en groter willen. We willen veel geld verdienen, want geld maakt toch gelukkig, niet? Ja, geld maakt gelukkig, maar heeft wel een gróte schaduwzijde. Je kan er niet álles mee kopen. En die dingen zijn nu net de dingen die een mens het meest nodig heeft in zijn leven.













Wat maakt jou gelukkig? Wat is voor je geluk? Reageer!


Sandrine

Welkom !

Hey!

Ik ben Sandrine, 20 jaartjes jong. Ik ben 1e jaars student kleuteronderwijs aan de Vives hogeschool Tielt. Ik schrijf deze blog voor het vak RZL, wat staat voor religie, zingeving en levensbeschouwing. Op deze blog ga ik dus eventjes stilstaan rond verschillende thema's, zoals;

- de mens en onze samenleving,
- de mens en zingeving,
- de mens en zijn medemens,
- de mens en lijden,
- de mens en de natuur.

Ik wens jullie heel veel leesplezier. Ik hoop dat ik jullie wat kan bijbrengen over mijn visie op het leven. Laat het zeker ook niet om te reageren!


Sandrine